De wereld is weer een dieet rijker: het SIRT food dieet. Het komt uit Engeland en natuurlijk is er een groep mensen die dit dieet juichend aanbevelen. Het is gebaseerd op het idee dat wij voor onze gezondheid kunnen meeliften op het stressresponssysteem van planten. Dat stressresponssysteem zet namelijk specifieke genen aan het werk: de sirtuinegenen. Dat gebeurt al door vasten en bewegen maar dus ook door het eten van bepaalde voedingsmiddelen. Deze voedingsmiddelen bevatten veel zogenaamde sirtuineactiverende eiwitten en worden sirtfoods genoemd. Deze sirtfoods laten onder meer de spieren efficiënter werken. Daardoor verlies je bij het volgen van het dieet overgewicht zonder dat het ten koste gaat van je spiermassa. Aldus de schrijvers. Helaas is hun verhaal nog grotendeels gebouwd op aannames. Het is en blijft lastig om oorzaak en gevolg goed vast te stellen als het gaat voeding en gezondheid. Het dieet houdt in dat je begint met een vliegende start naar gewichtsverlies door drie dagen lang maximaal 1000 kcal te eten en deze bestaan uit 3x groen sirtfoodsap, 1x een hoofdmaaltijd en 15-20 gram pure chocola (85%). Het sirtfoodsap bestaat uit voedingsmiddelen die in de top 20 van sirtfood staan zoals boerenkool, rucola, selderij, matcha, lavablaadjes en platte peterselie. Nu is het niet moeilijk om een vliegende start te maken met gewichtsverlies als je maar 1000 kcal mag eten. Je bent dan gewoon aan het vasten. Na drie dagen verhoog je het aantal kcal naar 1500 en neem je 2x groen sirtfoodsap en 2x een hoofdmaaltijd. Na die week komt de onderhoudsfase waarbij sirtfoodrijke voedingsmiddelen een hoofdrol spelen naast een dagelijks groen sirtfoodsap.

Het grote pluspunt van dit dieet is dat het een voedingspatroon oplevert waarbij plantaardige producten een hoofdrol spelen. Er zijn voldoende onderzoeken waaruit blijkt dat veel groenten, fruit, granen en peulvruchten eten en minder vlees, zuivel, alcohol en snacks beter is voor je gezondheid. Kennelijk is het een marketing principe om dan met een vliegende start te beginnen. Wat mij betreft is het gezonder om die vliegende start over te slaan. Als de theorie klopt, moet je uiteindelijk ook op die wijze gewicht kunnen verliezen. Een ander pluspunt vind ik dat nu eens niet de nadruk wordt gelegd op hoeveel je eet maar op wat je eet (met uitzondering dan van die irritante vliegende start).

Wat stoort is dat boerenkool een wezenlijk onderdeel is van het sirtfoodsap en daarmee van het hele dieet. Heb je wel eens geprobeerd boerenkool in de zomer te krijgen? Het is een koninginnevoedsel: eerst moet de vorst er over. Wat heb je aan een dieet dat maar een paar maanden per jaar echt realiseerbaar is. Hetzelfde geldt voor aardbeien. Hoe lang kun je in Nederland aardbeien van de koude grond verkrijgen? Natuurlijk kun je aardbeien uit Egypte of Marokko laten overvliegen. Maar dat is niet duurzaam en je kunt je afvragen wat er over blijft aan gezonde voedingsstoffen als de afstand in tijd en ruimte zo groot is.

Ook is jammer dat er weliswaar op wordt gewezen dat voldoende vezelinname van belang is maar niet wordt verteld hoe je die binnen moet krijgen. Onder het kopje’ de vezelfactor’ wordt opgemerkt dat walnoten en medjoul dadels bijzonder vezelrijk zijn. Dat klopt maar dan moet je er wel veel van eten. Anders gezegd: bij de vraag of er sprake is van een vezelrijk product moet je ook de portiegrootte in ogenschouw nemen en niet alleen de hoeveelheid vezels per 100 gram. Met twee en een halve walnoot en een dadel kom je er niet. Ook boekweit wordt genoemd als een vezelrijk product. Dat ligt voor de hand. Granen zijn in de regel, met uitzondering van mais, vezelrijk. Maar als je boekweit gaat vergelijken met andere granen zoals tarwe en rogge, dan scoort boekweit echt slechter. Realiseer je ook dat het aanbevolen groene sap is ontdaan van vezels. Hoe kom je dan aan voldoende vezels? Met de aanbeveling om bij twijfel vooral boekweit, kikkererwten of bonen te eten, kom je er niet. Daar hadden de schrijvers meer aandacht aan mogen besteden. Juist omdat voldoende vezels voor een goede darmflora onmisbaar zijn.

Het is een paperback receptenboek. Er staan niet of nauwelijks verrassende recepten in. Een salade Nicoise of een Boeuf Bourguignon zijn niet nieuw. Maar als je gaat voor sirtfood is het wel handig om recepten bij elkaar te hebben waar sirtfoods een hoofdbestanddeel van zijn. Het zijn bovendien vooral recepten die relatief snel zijn klaar te maken dus wie gaat voor een snel ontbijt of een meeneem lunch wordt op z’n wenken bediend. Foto’s ontbreken en dat vind ik altijd jammer. Een goed receptenboek laat het eindresultaat zien. Wat opvalt is dat vrijwel alle recepten met uitzondering van de diners zijn geschreven voor 1 persoon. Eigenlijk wel makkelijk en maakt ook zichtbaar waar de doelgroep ligt.

Als je echt gezond wilt eten, dan kun je beter zo gevarieerd mogelijk eten. Als je wilt beginnen met Sirtfoods is daar niets mis mee, maar blijf daar niet in hangen. Uiteindelijk hebben we alles, wat de natuur te bieden heeft, nodig voor een volwaardig voedingspatroon.

Pin It on Pinterest

Share This