Mealpreppen is een duur woord voor de vaardigheid om met gezond verstand maaltijden bereiden. Als het gaat om eten klaarmaken, zijn we geneigd om te leven naar het moment. Hoeveel tijd we hebben, hoeveel honger we hebben, hoe we ons voelen, hoe ontspannen (of juist gestrest) we zijn. Op het allerlaatste moment maken we belangrijke beslissingen over onze voeding. Daar maakt de voedingsindustrie dankbaar gebruik van. We worden verleid om kant-en-klare pakjes en zakjes te kopen (lekker snel), om snel te reageren op aanbiedingen (lekker goedkoop), om suikerrijk te snacken (zodat je uit je middagdip komt). Zoals de weegschaal maar ook de dokter ons vertelt, zijn dat vaak niet de beste beslissingen. Maar het maakt ook dat we voedsel verspillen. We kopen een bloemkool en laten de helft liggen. Aan het einde van de week gooien we de andere helft weg omdat je er niet aan toegekomen bent om ‘m op te eten. We kopen een kilo tomaten en een tas appelen op de markt omdat het spotgoedkoop is maar vervolgens blijft het liggen tot het rot. Per jaar gooien we zo’n 127 miljoen kilo brood weg. En ondertussen hebben we het druk, druk, druk en kopen we kookboeken hoe we zo snel mogelijk met de minst mogelijke moeite een liefdeloze maaltijd kunnen bereiden.
Maar er is hoop. Die hoop heet mealpreppen. Je maakt een plan voor meerdere dagen. Daar maak je een boodschappenlijst voor (scheelt weer tijd omdat je maar een keer naar de winkel gaat). Vervolgens begin je met een kookdag om een aantal ingrediënten of gerechten vast klaar te maken met je boodschappen. In de week volg je het plan en trek je uit de koelkast, de vriezer of de voorraadkast wat je al voorbereid hebt. Nooit meer piekeren over wat zullen we eten, nooit meer in vliegende haast nog even naar de supermarkt, niet of nauwelijks restjes overhouden, niets meer weggooien, en het eten staat in een handomdraai op tafel. Eten waar je voor kiest in plaats van eten waartoe je verleid wordt.
Het klinkt geweldig en dat is het ook. De enige keerzijde is dat het voor de meeste mensen geen vanzelfsprekendheid is maar een vaardigheid die je moet leren. (En vervolgens eindeloos moet herhalen totdat het een gewoonte is). Om je op weg te helpen is het boek Mealprepping van Keda Black een goede start. Er staan 13 weekmenu’s in inclusief boodschappenlijst, stappenplan en recepten. Je volgt de aanwijzingen en na 2 uurtjes koken op zondag, staat de basis voor een week maaltijden. Keda Black gaat wel erg ver met de mate van voorbereiden. Een weekmenu vind ik sowieso vrij lang om van te voren klaar te maken. Dan doet toch afbreuk aan versheid. Verse kruiden haal ik liever op het laatste moment uit de tuin of de winkel en voeg ik pas toe aan het einde van de maaltijdbereiding. Om groenten lang van te voren te snijden vind ik wat vergaand. Groente droogt makkelijk uit na het snijden. Maar een dressing kan je makkelijk van te voren klaarmaken, net als soep. Die wordt alleen maar lekkerder als je er tijd aan toe voegt. Het belangrijkste is dat je leert om vooruit te denken en te structureren tot het niveau dat je zelf prettig vindt. De extra tijd die je aan de voorkant van de week investeert, betaalt zich in de loop van de week dubbel en dwars uit. Zeker als je wilt afvallen, is plannen een voorwaarde. Kijk maar eens naar de gewilde dieetboeken. Daar staan ook boodschappenlijstjes en weekmenu’s in.
Jammer is wel dat dit boek tekort schiet in zorgvuldigheid. Een goede editor had er wel wat fouten uit gehaald. In de boodschappenlijst van week 13 staat bijvoorbeeld 200 gr chocolade terwijl in het recept staat dat 250 gram gebruikt moet worden. Verder staat weliswaar bij de recepten hoeveel voorbereidingstijd noodzakelijk is, maar die tijd is wel erg kort, zeker voor een beginner. In werkelijkheid zul je wat meer tijd moeten rekenen.